Dlaczego różne dania dostarczają różnej ilości energii?
Dieta niskowęglowodanowa w odchudzaniu.
Jedna kaloria to ilość ciepła potrzebna do podniesienia temperatury 1 g ciała stałego lub 1 ml wody o 1 stopień Celsjusza.
W związku z tym, że jedna kaloria to mała ilość energii, głównie zostaje ona mierzona w kilokaloriach (kcal).
Spożywane przez nas produkty składają się z węglowodanów, białek, tłuszczy i alkoholu. Rozkładając się w naszym organizmie dostarczają pewną energię:
– 1 g węglowodanów = 4 kcal
– 1 g białka = 4 kcal
– 1 g tłuszczów = 9 kcal
– 1g alkoholu = 7 kcal
Jak widać tłuszczę dostarczone do organizmu stanowią ponad dwa razy więcej energii niż białka i węglowodany, np.: 1 kromka chleba dostarcza, taką samą ilość kcal co jedna łyżeczka masła. Dodatkowo skład obu produktów bardzo się od siebie różni (chleb 75% węglowodany, masło 99,7 % tłuszcz).
Informacja o kcal na 1g węglowodanów, białek, tłuszczu, alkoholu jest bardzo ważna przy układaniu diety, aby właściwie dobrać produkty dla danej osoby.
Natomiast w celu wyliczenia indywidualnego zapotrzebowania kcal, musimy znać : wiek, wzrost, płeć, poziom aktywności fizycznej, cel diety.
Tłuszcz jest gromadzony w postaci tkanki tłuszczowej, tylko jego mała ilość (ok 300g) jest magazynowana w mięśniach. Przeciętna osoba o wadze 70 kg ma 10-15 kg tkanki tłuszczowej.
U osób, których tłuszcz gromadzi się w okolicy brzucha, są bardziej narażeni na choroby serca, niż tych, gdzie tłuszcz odkłada się w okolicach biodra i ud.
Białko to natomiast materiał budulcowy, a nie energetyczny. Z niego składa się mięsień i tkanki wszystkich narządów.
Oczywiście białka w razie potrzeby, mogą być wykorzystywane do produkcji energii, ale dopiero podczas bardzo długiego lub bardzo intensywnego treningu.
Produkcja ATP podczas różnych rodzajów ćwiczeń fizycznych pochodzi głównie z rozpadu węglowodanów i tłuszczów.
Węglowodany w naszym organizmie magazynowane są w postaci glikogenu mięśniowego i wątrobowego. Z tym, że jego zasoby są ograniczone – ok 500g (400g w mięśniach, 100g w wątrobie). Można je zwiększyć wraz z przyrostem tkanki mięśniowej poprzez aktywność fizyczną.
Przeciętne zasoby glikogenu (ok 500g) to średnio 1800 kcal – co wystarczy na 1 dzień głodówki – dlatego osoby stosujące diety niskowęglowodanowe w pierwszych dniach tracą sporo na wadze – jednak to również utrata glikogenu i wody, co powoduje, że więcej białek rozpada się dostarczając organizmowi energii. Aż połowa wagi straconej przez osobę na diecie niskowęglowodanowej pochodzi z ubytku białek (mięśni).
A co z nadmiarem węglowodanów?
Zostają przekształcone w glikogen, pod warunkiem, że jest jego niedobór i że spożyte węglowodany spowodują niewielki wzrost poziomu glukozy we krwi.
Szybki wzrost, który następuję po spożyciu węglowodanów o wysokim Indeksie Glikemicznym, może stać się przyczyną magazynowania tłuszczów.
Przyczyną tego są węglowodany o wysokim IG, które wymuszają szybkie wydzielenie insuliny.
A czym większe wydzielanie insuliny tym większe prawdopodobieństwo, że ta insulina przekształci zbędne węglowodany w tłuszcz.
Podsumowując – należy utrzymać insulinę na niskim poziomie poprzez spożywanie posiłków o Niskim Indeksie Glikemicznym. Oznacza to, że każdy posiłek powinien składać się odpowiednich ilości węglowodanów, białek i tłuszczów.
Bartosz Orzeszyna
669-556-352
Trener Osobisty /
